Değerli hastalar ve hasta yakınları,

haklarınızı biliyorsunuz...
ya sorumluluklarınızı???

·  Hekim sevgi ve saygı görmek ister, onların görevlerinin ne kadar zor olduğunu biliyorsunuz, onlara bu görevlerinde yardımcı olunuz, zaten hakaret etmek, cebir kullanmak Ceza Kanunumuzda da suç olarak yer almaktadır (TCK 125.mad. ve TCK 265.mad.)

·  Hekim hastanızı iyileştirmek için oradadır, bu onun görevidir ancak ondan iyileştirme garantisi istemeyiniz çünkü hiç bir hekimin "iyileşme garantisi verme hakkı yoktur, aksine bu garantiyi vermemesi bir haktır" . (Tıbbi Deontoloji Tüzüğü 13.mad.)

·  Hekim hastanızın tedavisini kanuni nedenlerle mutlaka kabul etme halleri dışında tedaviyi kabul etmeyebilir veya bırakabilir, bu nedenle ısrar etmeyiniz, çünkü hekimin "hastanın tedavisini üstlenmeme veya reddetme hakkı" vardır. (Tıbbi Deontoloji Tüzüğü 18.mad)

·  Hekime yoğun iş yükü arasında anlayış gösteriniz, muayene olmak için ısrarlı olmayınız, aslında bu hem sizin hem de yakınlarınız için yararlıdır, çünkü hekim "bir günde 20 hastadan fazlasına bakamaz" . (Tababet Uzmanlık Yönetmeliği 10.mad)

·  Hekim bir olaydan dolayı tanıklık etmek istemezse ısrar etmeyiniz, çünkü "hekimin hasta aleyhine tanıklıktan çekilme hakkı" vardır. (Ceza Muhakemeleri Kanunu 46/b mad.)

·  Hekimleri özellikle rapor konusunda zorlamayınız, çünkü hekimlerin "özel bir nedenle veya hatır için rapor veya belge vermeleri yasaktır". (Tıbbi Deontoloji Tüzüğü 16.mad. ve TCK 210.mad.)

·  Hekim çağdaş ve modern kuruluşlarda çalışmak ister, bu nedenle kurumdaki alt yapı eksiklilerinin sorumlusu hekim değildir, bu konudaki yakınmalarınızı üst makamlara iletiniz, hekimden hesap sormayınız.

·  Hekimlerin 24 saat nöbet tuttuktan sonra, uykusuz ve yorgun olsalar dahi sağlık hakkınızı sağlamak için görevlerine ve mesailerine devam etmek zorunda kaldığını bunun bir özveri olduğunu hatırlayınız, çünkü "hiç kimse zorla çalıştırılamaz, angarya yasaktır". (Anayasa 18.mad)

·  Hekimle sizin aranıza paranın girmesine izin vermeyiniz, bu konuda hekimlerle dayanışma içinde olunuz, çünkü Devlet, çalışanların hayat seviyesini yükseltmek, çalışanlarını korumak ve çalışma barışını sağlamak için gerekli tedbirleri almak zorundadır. (Anayasa 49 mad-değişik 2. fıkra: 4709 - 3.10.2001 / m.19).